τραμπάλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τραμπάλα	οι	τραμπάλες
γενική	της	τραμπάλας	των	(τραμπαλών)
αιτιατική	την	τραμπάλα	τις	τραμπάλες
κλητική		τραμπάλα		τραμπάλες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τραμπάλα < (άμεσο δάνειο) ιταλική traballa < traballare < tra- + ballare < λατινική ballare < ballo < αρχαία ελληνική βαλλίζω (αντιδάνειο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bal- (=κουνώ, χορεύω) (ή (άμεσο δάνειο) βενετική trambalar)

τρεις τραμπάλες

τραμπάλα θηλυκό

παιδικό παιχνίδι το οποίο αποτελείται από ένα οριζόντιο ξύλινο ή μεταλλικό στέλεχος που εκτελεί κυκλική κίνηση στο κατακόρυφο επίπεδο γύρω από το μέσον του, ενώ οι δύο παίκτες κάθονται στα άκρα του· όταν ο ένας ανεβαίνει τότε ο άλλος κατεβαίνει και αντιστρόφως

τραμπάλα