τοκογλύφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	τοκογλύφος	οι	τοκογλύφοι
γενική	του/της	τοκογλύφου	των	τοκογλύφων
αιτιατική	τον/την	τοκογλύφο	τους/τις	τοκογλύφους
κλητική		τοκογλύφε		τοκογλύφοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τοκογλύφος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τοκογλύφος < αρχαία ελληνική γλύφω

Προφορά

ΔΦΑ : /to.koˈɣli.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : το‐κο‐γλύ‐φος

Ουσιαστικό

τοκογλύφος αρσενικό ή θηλυκό

• κάποιος που κατ’ επάγγελμα δανείζει παρανόμως χρήματα με πολύ υψηλό τόκο

Συγγενικά

• τοκογλυφία
• τοκογλυφικός

Μεταφράσεις

    τοκογλύφος

αγγλικά : usurer (en) γαλλικά : usurier (fr) ισπανικά : usurero (es) πολωνικά : lichwiarz (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τοκογλύφος < τόκος (μεταφορικά η γέννηση κέρδους από χρήμα) και γλύφω (σμιλεύω, επεξεργάζομαι την πέτρα ή το μάρμαρο), (που καταγράφει τους τόκους του)

Ουσιαστικό

τοκογλύφος αρσενικό

• τοκογλύφος

Πηγές

• τοκογλύφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τοκογλύφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.