τηλεφωνητής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τηλεφωνητής	οι	τηλεφωνητές
γενική	του	τηλεφωνητή	των	τηλεφωνητών
αιτιατική	τον	τηλεφωνητή	τους	τηλεφωνητές
κλητική		τηλεφωνητή		τηλεφωνητές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τηλεφωνητής < τηλεφωνώ + -τής ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική téléphoniste < telephone < αρχαία ελληνική τῆλε + φωνή

Ουσιαστικό

τηλεφωνητής αρσενικό

1. (επαγγελματίας) διεκπεραιωτής τηλεφωνικών συνδιαλέξεων

   θηλυκό: τηλεφωνήτρια

2. συσκευή, μηχάνημα ή υπηρεσία που καταγράφει τηλεφωνικές κλήσεις ή μεταδίδει μέσω τηλεφώνου πληροφορίες

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη τηλέφωνο

Μεταφράσεις

    τηλεφωνητής

αγγλικά : telephonist (en)(1), operator (en)(1) γαλλικά : téléphoniste (fr) (1), répondeur (fr) (2)