συνήχηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνήχηση	οι	συνηχήσεις
γενική	της	συνήχησης*	των	συνηχήσεων
αιτιατική	τη	συνήχηση	τις	συνηχήσεις
κλητική		συνήχηση		συνηχήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνηχήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνήχηση < ελληνιστική κοινή συνήχησις (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική consonance)

Ουσιαστικό

συνήχηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συνηχώ
  1. η σύγχρονη εκφορά φθόγγων ή ήχων
  2. άλλη μορφή του παρήχηση
  3. (φιλολογία) η όχι απόλυτα ταιριαστή ομοιοκαταληξία

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συνηχώ και ήχος

Δείτε επίσης

• συντονισμός

Μεταφράσεις

    συνήχηση

αγγλικά : consonance (en) γαλλικά : consonance (fr)