συμπολίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμπολίτης	οι	συμπολίτες
γενική	του	συμπολίτη	των	συμπολιτών
αιτιατική	τον	συμπολίτη	τους	συμπολίτες
κλητική		συμπολίτη		συμπολίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπολίτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συμπολίτης < συν- (συμ-) + πολίτης < πόλις

γενικότερη έννοια < απόδοση για την αγγλική fellow citizen

Προφορά

ΔΦΑ : /sim.boˈli.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπο‐λί‐της

Ουσιαστικό

συμπολίτης αρσενικό (θηλυκό: συμπολίτισσα)

1. ο καταγόμενος από την ίδια πόλη ή αυτός που μένει στην ίδια πόλη

   ≈ συνώνυμα: συντοπίτης, ομοπάτριος, συμπατριώτης

2. (γενικότερα) που έχει την ίδια ιδιότητα, αυτήν του πολίτη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πολίτης και πόλη

Μεταφράσεις

    συμπολίτης

αγγλικά : fellow citizen (en) γαλλικά : concitoyen (fr) ιταλικά : concive (it)