συμπαρομαρτούντα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τα	συμπαρομαρτούντα
γενική	των	συμπαρομαρτούντων
αιτιατική	τα	συμπαρομαρτούντα
κλητική		συμπαρομαρτούντα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπαρομαρτούντα < αρχαία ελληνική συμπαρομαρτοῦντα, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος συμπαρομαρτέω / συμπαρομαρτῶ < σύν + παρά + ὁμαρτέω / ὁμαρτῶ < ὁμοῦ + ἀραρίσκω (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική concomitant)

Ουσιαστικό

συμπαρομαρτούντα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (λόγιο) ό,τι ακολουθεί μετά από μια ενέργεια, πράξη ή λόγο, ό,τι τα συνοδεύει

  Στα παλιά συγκαταλέγονται όλοι οι πρωταγωνιστές/-ίστριες και οι υπηρέτες/-τριες ενός συστήματος που υποσχόταν περισσότερα απ' ό,τι μπορούσε να προσφέρει. Στα παρόντα, η παρακμή, πολιτική και κοινωνική, μ' όλα τα συμπαρομαρτούντα: ανεργία, ελαττωματική ηθική, ψυχικός κλονισμός, παραβατική συμπεριφορά, απόδοση δικαιοσύνης. Αλλά τι τα θέλετε; Τη νύφη την πληρώνουν συνήθως οι αδύνατοι... (*)

Συγγενικά

• συμπαρομαρτώ

Συνώνυμα

• επακόλουθα
• παρεπόμενα
• συνέπειες

Μεταφράσεις

    συμπαρομαρτούντα

αγγλικά : concomitant (en) γαλλικά : concomitant (fr)