συμπαιγνία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμπαιγνία	οι	συμπαιγνίες
γενική	της	συμπαιγνίας	των	συμπαιγνιών
αιτιατική	τη	συμπαιγνία	τις	συμπαιγνίες
κλητική		συμπαιγνία		συμπαιγνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπαιγνία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμπαιγνία. Συγχρονικά αναλύεται σε (συν-) συμ- + παίγνι(ο) + -α.

Προφορά

ΔΦΑ : /sim.beˈɣni.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπαι‐γνί‐α

παλιότερος συλλαβισμός : συμ‐παι‐γνί‐α

Ουσιαστικό

συμπαιγνία θηλυκό

• συντονισμένη εξαπάτηση από ομάδα ατόμων· το τέχνασμα που δημιουργεί ψεύτικη εικόνα της πραγματικότητας αποβλέποντας στην ενοχοποίηση ή παραπλάνηση τρίτων

Μεταφράσεις

    συμπαιγνία

γαλλικά : collusion (fr), connivence (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συμπαιγνίᾱ	αἱ	συμπαιγνίαι
γενική	τῆς	συμπαιγνίᾱς	τῶν	συμπαιγνιῶν
δοτική	τῇ	συμπαιγνίᾳ	ταῖς	συμπαιγνίαις
αιτιατική	τὴν	συμπαιγνίᾱν	τὰς	συμπαιγνίᾱς
κλητική ὦ!		συμπαιγνίᾱ		συμπαιγνίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμπαιγνίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		συμπαιγνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπαιγνία (ελληνιστική κοινή) < (συν-) συμ- + {{ety|grc|grc-koi|παίγνιον|παίγνι(ον)]] + -α

Ουσιαστικό

συμπαιγνία θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (γλώσσα) συνώνυμο του συμπαιγμός

Πηγές

• συμπαιγνία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.