συμβουλάτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμβουλάτορας	οι	συμβουλάτορες
γενική	του	συμβουλάτορα	των	συμβουλατόρων
αιτιατική	τον	συμβουλάτορα	τους	συμβουλάτορες
κλητική		συμβουλάτορα		συμβουλάτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβουλάτορας < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική συμβουλάτωρ, από την αιτιατική, τον συμβουλάτορα < αρχαία ελληνική συμβουλή < σύν (συμ-) + βουλή, μορφολογικά αναλύεται συμβουλ(ή) + -άτορας

Προφορά

ΔΦΑ : /siɱ.vuˈla.to.ɾas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συμ‐βου‐λά‐το‐ρας

Ουσιαστικό

συμβουλάτορας αρσενικό

1. κάποιος που καθοδηγεί και συμβουλεύει

   άλλες μορφές: σύμβουλος

2. (ειρωνικό) κάποιος που με λάθος τρόπο καθοδηγεί και συμβουλεύει, οδηγώντας σε λανθασμένες ενέργειες ή αποτελέσματα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συμβουλή και βουλή

Μεταφράσεις

    συμβουλάτορας

αγγλικά : counselor (en)