συγκυβέρνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγκυβέρνηση	οι	συγκυβερνήσεις
γενική	της	συγκυβέρνησης*	των	συγκυβερνήσεων
αιτιατική	τη	συγκυβέρνηση	τις	συγκυβερνήσεις
κλητική		συγκυβέρνηση		συγκυβερνήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συγκυβερνήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκυβέρνηση < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική συγκυβέρνησις < σύν (συγ-) + αρχαία ελληνική κυβέρνησις < κυβερνάω / κυβερνῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋ.ɟiˈveɾ.ni.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκυ‐βέρ‐νη‐ση

παλιότερος συλλαβισμός : συγ‐κυ‐βέρ‐νη‐ση

Ουσιαστικό

συγκυβέρνηση θηλυκό

• (πολιτική) η άσκηση του κυβερνητικού έργου από δύο ή περισσότερα κόμματα (ή άτομα)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συγκυβερνώ και κυβερνώ

Δείτε επίσης

• συμπολίτευση
• συνασπισμός

Μεταφράσεις

    συγκυβέρνηση