κυβέρνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κῠβερνησι- κῠβερνησε-
ονομαστική	ἡ	κυβέρνησῐς	αἱ	κυβερνήσεις
γενική	τῆς	κυβερνήσεως	τῶν	κυβερνήσεων
δοτική	τῇ	κυβερνήσει	ταῖς	κυβερνήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κυβέρνησῐν	τὰς	κυβερνήσεις
κλητική ὦ!		κυβέρνησῐ		κυβερνήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυβερνήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κυβερνησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυβέρνησις < κυβερνάω, κυβερνη- + -σις

Ουσιαστικό

κυβέρνησις, -εως θηλυκό

1. (ναυτικός όρος) κυβέρνηση πλοίου, πλοήγηση
2. διοίκηση, διακυβέρνηση

Συγγενικά

• κυβερνήσια (ουδέτερο πληθυντικός)

→ και δείτε τη λέξη κυβερνάω

Σύνθετα

• διακυβέρνησις

Πηγές

• κυβέρνησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κυβέρνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.