διοίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διοίκηση	οι	διοικήσεις
γενική	της	διοίκησης*	των	διοικήσεων
αιτιατική	τη	διοίκηση	τις	διοικήσεις
κλητική		διοίκηση		διοικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διοικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διοίκηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διοίκη(σις) + -ση

διοίκηση θηλυκό

η ενέργεια του διοικώ, η διαχείριση ενός σώματος ή οργανισμού και η λήψη των αποφάσεων σχετικά με τη λειτουργία του σύμφωνα με τους κανονισμούς
(συνεκδοχικά) το άτομο ή τα άτομα που είναι υπεύθυνα για τη διοίκηση (1)
(συνεκδοχικά) το κτίριο όπου βρίσκονται αυτός ή αυτοί που ασκούν τη διοίκηση (1)
≈ συνώνυμα: διοικητήριο

→ και δείτε τη λέξη διοικώ

διοίκηση