διακυβέρνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διακυβέρνησῐς	αἱ	διακυβερνήσεις
γενική	τῆς	διακυβερνήσεως	τῶν	διακυβερνήσεων
δοτική	τῇ	διακυβερνήσει	ταῖς	διακυβερνήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διακυβέρνησῐν	τὰς	διακυβερνήσεις
κλητική ὦ!		διακυβέρνησῐ		διακυβερνήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διακυβερνήσει
γεν-δοτ	τοῖν		διακυβερνησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακυβέρνησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διακυβερνέω / διακυβερνῶ, διακυβερνη- + -σις

Ουσιαστικό

διακυβέρνησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η καθοδήγηση

Πηγές

• διακυβέρνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.