στιχηρό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	στιχηρό	τα	στιχηρά
γενική	του	στιχηρού	των	στιχηρών
αιτιατική	το	στιχηρό	τα	στιχηρά
κλητική		στιχηρό		στιχηρά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιχηρό < μεσαιωνική ελληνική στιχηρόν < ελληνιστική κοινή στιχηρός < αρχαία ελληνική στίχος

Ουσιαστικό

στιχηρό ουδέτερο

• (βυζαντινή μουσική, εκκλησιαστικός όρος, θρησκεία) τροπάριο του οποίου προηγείται εκφώνηση στίχου (ψαλμού τού Δαβίδ)

  ※  ..του Ευαγγελίου και των Πράξεων, βασίζεται στην παράδοση, που αποτυπώθηκε στην υμνολογία (στιχηρά του Εσπερινού) και στο Συναξάριο της Αναλήψεως, όπως επίσης και στον Βίο της Παναγίας του ιερομονάχου Επιφανίου. (Εικόνες της Κρητικής τέχνης από τον Χάνδακα ως την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη, Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, επιμ. Μανόλης Μπουρμπουδάκης, 2004, σελ. 367)

Συγγενικά

• στιχηραρικό
• στιχηράριο
• στιχηροκάθισμα
• → και δείτε τη λέξη στίχος

Δείτε επίσης

• Στιχηρά και απόστιχα στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    στιχηρό

Κλιτικός τύπος επιθέτου

στιχηρό

• αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του στιχηρός
• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του στιχηρός