εκφώνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκφώνηση	οι	εκφωνήσεις
γενική	της	εκφώνησης*	των	εκφωνήσεων
αιτιατική	την	εκφώνηση	τις	εκφωνήσεις
κλητική		εκφώνηση		εκφωνήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκφωνήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκφώνηση < εκφωνώ < εκ + φωνέω-ῶ (φωνάζω στα αρχ. ελλ.)

Ουσιαστικό

εκφώνηση θηλυκό

1. η ανάγνωση κειμένου ώστε να ακούγεται από άλλους

   Η εκφώνηση του προβλήματος έγινε με λανθασμένο τρόπο και δεν το έλυσε κανένας μαθητής!

Μεταφράσεις

    εκφώνηση

γαλλικά : énoncé (fr), lecture (fr)