τροπάριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τροπάριο	τα	τροπάρια
γενική	του	τροπαρίου & τροπάριου	των	τροπαρίων
αιτιατική	το	τροπάριο	τα	τροπάρια
κλητική		τροπάριο		τροπάρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τροπάριο < ελληνιστική υποκοριστικό του τρόπος, (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική τροπάριον. Μορφολογικά αναλύεται σε (μελωδικός) τρόπ(ος) + -άριο ^[1]

τροπάριο ουδέτερο

(βυζαντινή μουσική, εκκλησιαστικός όρος) σύντομος εκκλησιαστικός ύμνος που αναφέρεται σε τιμώμενο πρόσωπο ή γεγονός
(μεταφορικά) χαρακτηρισμός λέξεων ή εκφράσεων ή θέσεων που επιμένουμε να επαναλαμβάνουμε προκαλώντας ανία ή δυσαρέσκεια

σύντομος εκκλησιαστικός ύμνος