στερητικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	στερητικός	στερητική	στερητικό
γενική	στερητικού	στερητικής	στερητικού
αιτιατική	στερητικό	στερητική	στερητικό
κλητική	στερητικέ	στερητική	στερητικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	στερητικοί	στερητικές	στερητικά
γενική	στερητικών	στερητικών	στερητικών
αιτιατική	στερητικούς	στερητικές	στερητικά
κλητική	στερητικοί	στερητικές	στερητικά

Ετυμολογία

στερητικός < στέρηση

Προφορά

ΔΦΑ : /ste.ɾi.tiˈkos/ αρσενικό

ΔΦΑ : /ste.ɾi.tiˈci/ θηλυκό

ΔΦΑ : /ste.ɾi.tiˈko/ ουδέτερο

Επίθετο

στερητικός, -ή, -ό

1. που έχει σχέση με τη στέρηση
2. που προκαλεί στέρηση
3. (ιατρική) που οφείλεται σε στέρηση:

   • στερητική νόσος
   • στερητικό σύνδρομο

4. (γλωσσολογία) → δείτε τη λέξη στερητικό

Συγγενικές λέξεις

• στερημένος
• στέρηση
• στερώ και στερούμαι

Μεταφράσεις

    στερητικός