σκευαγωγός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	σκευαγωγός	το	σκευαγωγό
γενική	του/της	σκευαγωγού	του	σκευαγωγού
αιτιατική	τον/τη	σκευαγωγό	το	σκευαγωγό
κλητική		σκευαγωγέ		σκευαγωγό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σκευαγωγοί	τα	σκευαγωγά
γενική	των	σκευαγωγών	των	σκευαγωγών
αιτιατική	τους/τις	σκευαγωγούς	τα	σκευαγωγά
κλητική		σκευαγωγοί		σκευαγωγά
Επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -ή.
ομάδα '-ός -ός -ό', Κατηγορία όπως «εξαγωγός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σκευαγωγός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σκευαγωγός < σκεῦ(ος) + -αγωγός

Προφορά

ΔΦΑ : /sce.va.ɣoˈɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκευ‐α‐γω‐γός

Επίθετο

σκευαγωγός, -ος, -ο

• (αρχαιοπρεπές, για μέσο μεταφορών) που χρησιμποιείται για μεταφορά αποσκευών

Μεταφράσεις

    σκευαγωγός

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

σκευαγωγός < σκεῦ(ος) + -αγωγός

Επίθετο

σκευαγωγός, -ος, ον

• που μεταφέρει σκεύη, πράγματα

  ⮡  σκευαγωγοί ἅμαξαι

Ουσιαστικό

σκευαγωγός αρσενικό

• ο αχθοφόρος

Πηγές

• σκευαγωγός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκευαγωγός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.