πυρός

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πυρός < δωρ. σπυρός από το οποίο σπόρος, σπυρί, κόκος σιταριού

Ουσιαστικό

πυρός

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

παράγωγα

• πυρίτης, σιταρένιος άρτος
• πυροπώλης , σιτέμπορος, Κατά σιτοπωλών,

Σύνθετα

• πυρολόγος
• πυροπώλης

Πηγές

• «πυρός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «πυρός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.