πρέσβης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πρέσβης	οι	πρέσβεις
γενική	του του/της	πρέσβη πρέσβεως	των	πρέσβεων
αιτιατική	τον/την	πρέσβη	τους/τις	πρέσβεις
κλητική		πρέσβη		πρέσβεις
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος.
Κατηγορία όπως «πρύτανης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρέσβης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πρέσβ(υς) (ηλικιωμένος) + κατάληξη δημοτικής -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɾe.zvis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρέ‐σβης

Ουσιαστικό

πρέσβης αρσενικό ή θηλυκό (και θηλυκό πρέσβειρα)

• (επάγγελμα) ανώτερος διπλωματικός αντιπρόσωπος μιας χώρας σε άλλη χώρα ή διεθνή οργανισμό

Συνώνυμα

• πρεσβευτής

Συγγενικές λέξεις

• πρέσβειρα
• πρεσβεία
• πρεσβευτής

Μεταφράσεις

    πρέσβης

αγγλικά : ambassador (en) γαλλικά : ambassadeur (fr) ιταλικά : ambasciatore (it)