παραμαγνητισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παραμαγνητισμός	οι	παραμαγνητισμοί
γενική	του	παραμαγνητισμού	των	παραμαγνητισμών
αιτιατική	τον	παραμαγνητισμό	τους	παραμαγνητισμούς
κλητική		παραμαγνητισμέ		παραμαγνητισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραμαγνητισμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική paramagnétisme ή λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική paramagnetism < αρχαία ελληνική παρά + ελληνιστική κοινή Μαγνήτης (λίθος) < αρχαία ελληνική Μαγνῆτις

Ουσιαστικό

παραμαγνητισμός αρσενικό

• (φυσική) η τάση των μαγνητικών διπόλων να προσανατολίζονται προς εξωτερικό μαγνητικό πεδίο. Με αυτή τους την ιδιότητα, τα υλικά καθίστανται προσωρινοί μαγνήτες.

Συγγενικά

• παραμαγνητικός

Δείτε επίσης

• μαγνητισμός

Μεταφράσεις

    παραμαγνητισμός

αγγλικά : paramagnetism (en) γαλλικά : paramagnétisme (fr)