παλτός

Δείτε επίσης : πάλτο, ἐπᾶλτο, ἔπαλτο

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	παλτός	ἡ	παλτή	τὸ	παλτόν
γενική	τοῦ	παλτοῦ	τῆς	παλτῆς	τοῦ	παλτοῦ
δοτική	τῷ	παλτῷ	τῇ	παλτῇ	τῷ	παλτῷ
αιτιατική	τὸν	παλτόν	τὴν	παλτήν	τὸ	παλτόν
κλητική ὦ!		παλτέ		παλτή		παλτόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	παλτοί	αἱ	παλταί	τὰ	παλτᾰ́
γενική	τῶν	παλτῶν	τῶν	παλτῶν	τῶν	παλτῶν
δοτική	τοῖς	παλτοῖς	ταῖς	παλταῖς	τοῖς	παλτοῖς
αιτιατική	τοὺς	παλτούς	τὰς	παλτᾱ́ς	τὰ	παλτᾰ́
κλητική ὦ!		παλτοί		παλταί		παλτᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παλτώ	τὼ	παλτᾱ́	τὼ	παλτώ
γεν-δοτ	τοῖν	παλτοῖν	τοῖν	παλταῖν	τοῖν	παλτοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

παλτός < πάλλω, θέμα παλ- + -τός

παλτός, -ή, -όν

που πάλλεται, παλλόμενος
που εξακοντίζεται, όπως το παλτὸν πῦρ
※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἀντιγόνη, στίχ. 131
παλτῷ ῥιπτεῖ πυρὶ βαλβίδων

παράγωγα και σύνθετα με παλτ-

ρηματικοί τύποι

→ και δείτε τη λέξη πάλλω

παλτός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
παλτός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.