ουράνιος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ουράνιος	ουράνια	ουράνιο
γενική	ουράνιου	ουράνιας	ουράνιου
αιτιατική	ουράνιο	ουράνια	ουράνιο
κλητική	ουράνιε	ουράνια	ουράνιο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ουράνιοι	ουράνιες	ουράνια
γενική	ουράνιων	ουράνιων	ουράνιων
αιτιατική	ουράνιους	ουράνιες	ουράνια
κλητική	ουράνιοι	ουράνιες	ουράνια

Ετυμολογία

ουράνιος < αρχαία ελληνική οὐράνιος < οὐρανός

Προφορά

ΔΦΑ : /u.ˈɾa.ni.ɔs/

Επίθετο

ουράνιος, ουρανία και ουράνια, ουράνιο

1. σχετικός με τον ουρανό ή που βρίσκεται στον ουρανό ή προέρχεται από τον ουρανό

   ουράνια σώματα, ουράνιο τόξο

2. (μεταφορικά) που μοιάζει σε απεραντοσύνη, γαλήνη, θεϊκότητα κ.λπ. με τον ουρανό, που ξεπερνά τα μέτρα του γήινου

   ουράνια ομορφιά

Άλλες μορφές

• (παρωχημένο) ουρανικός

Σύνθετα

• επουράνιος

Πολυλεκτικοί όροι

• ουράνια σφαίρα
• ουράνιο σώμα
• ουράνιο τόξο
• ουράνιος θόλος

Συγγενικές λέξεις

• ουράνιο, το χημικό στοιχείο
• ουρανός
• Ουρανία το κύριο όνομα
• Ουρανός ο πλανήτης
• ουρανίσκος
• ουρανικός
• τα ουράνια: η άλλη ζωή, ο Παράδεισος

Μεταφράσεις

    ουράνιος

αγγλικά : heavenly (en), celestial (en) γαλλικά : céleste (fr) εσπεράντο : ĉiela (eo) ισπανικά : celeste (es), celestial (es)