οδόντωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	οδόντωση	οι	οδοντώσεις
γενική	της	οδόντωσης*	των	οδοντώσεων
αιτιατική	την	οδόντωση	τις	οδοντώσεις
κλητική		οδόντωση		οδοντώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, οδοντώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οδόντωση < οδούς (γενική: οδόντος) + -ωση

1. < (μεταφραστικό δάνειο) γαλλική denture
2. < (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική Zähnung

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈðon.do.si/

Ουσιαστικό

οδόντωση θηλυκό

1. (ανατομία) τα δόντια κάποιου ως σύνολο

   ≈ συνώνυμα: οδοντοστοιχία

2. (μεταφορικά) τα «δόντια» (δηλαδή οι διαδοχικές προεξοχές και εγκοπές) ενός μαχαιριού (γραναζιού κ.λπ.) ως σύνολο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη δόντι

Μεταφράσεις

    οδοντοστοιχία

→ δείτε τη λέξη οδοντοστοιχία

    μεταφορική χρήση

αγγλικά : dentation (en), serration (en) γαλλικά : indentation (fr) γερμανικά : Zähnung (de)