οδούς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οδούς	οι	οδόντες
γενική	του	οδόντος	των	οδόντων
αιτιατική	τον	οδόντα	τους	οδόντας
κλητική		οδούς		οδόντες
Δείτε την αρχαία κλίση στο ὀδούς.
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οδούς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀδούς

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈðus/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐δούς

Ουσιαστικό

οδούς αρσενικό

• (αρχαιοπρεπές) το δόντι

Συγγενικά

• οδοντάγρα
• οδονταλγία
• οδοντίατρος

Πολυλεκτικοί όροι

• νεογιλοί οδόντες: (λόγιο, ανατομία) τα πρώτα δόντια ενός ανθρώπου

Εκφράσεις

• οδόντα αντί οδόντος

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

οδούς θηλυκό

• αιτιατική πληθυντικού του οδός

Πηγές

• οδούς - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)