ξενία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ξενία	οι	ξενίες
γενική	της	ξενίας	των	ξενιών
αιτιατική	την	ξενία	τις	ξενίες
κλητική		ξενία		ξενίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξενία < αρχαία ελληνική ξενία < ξένος

Προφορά

ΔΦΑ : /kseˈni.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ξε‐νί‐α

Ουσιαστικό

ξενία θηλυκό

• (λόγιο, σπάνιο) η φιλοξενία

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ξενία - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

Μεταφράσεις

    ξενία

→ δείτε τη λέξη φιλοξενία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ξενίᾱ	αἱ	ξενίαι
γενική	τῆς	ξενίᾱς	τῶν	ξενιῶν
δοτική	τῇ	ξενίᾳ	ταῖς	ξενίαις
αιτιατική	τὴν	ξενίᾱν	τὰς	ξενίᾱς
κλητική ὦ!		ξενίᾱ		ξενίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ξενίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ξενίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξενία < ξένος + -ία

Ουσιαστικό

ξενία θηλυκό

1. η φιλοξενία
2. η φιλική σχέση δύο ατόμων ή δύο πόλεων
3. τα περιορισμένα δικαιώματα του ξένου

   φεύγει ξενίας: τον καταγγέλλουν ότι παρ΄ότι ξένους σφετερίσθηκε δικαιώματα πολιτών

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ξενίη, ξεινίη

Συγγενικά

• ξενοσύνη
• ξενίζω και ξενόω
• ξένισις και ξενισμός η παροχή φιλοξενίας
• ξένωσις (ο νεωτερισμός)
• ξενικός,ή,όν
• ξενιτεία και ξενιτεύω
• ξενόεις, ξενόεσσα, ξενόεν
• ξενών