νταής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	νταής	οι	νταήδες
γενική	του	νταή	των	νταήδων
αιτιατική	τον	νταή	τους	νταήδες
κλητική		νταή		νταήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νταής < (άμεσο δάνειο) τουρκική dayı (θείος, προστάτης) + -ς

Ουσιαστικό

νταής αρσενικό

1. (λαϊκότροπο) παλικαράς, καβγατζής
2. (ιστορία) τίτλος του κυβερνήτη του Εγιαλετίου του Αλγερίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (αλλά και της Τύνιδας και της Τριπολίτιδας)

   ≈ συνώνυμα: ντέης, δέης

Συγγενικά

• Νταής (ως επώνυμο)
• νταϊλίκι, νταηλίκι

Δείτε επίσης

• Νταής (τίτλος) στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    νταής (παλικαράς)

αγγλικά : bully (en) γαλλικά : bagarreur (fr) τουρκικά : dayı (tr), kabadayı (tr)

    νταής (τίτλος)

αραβικά : داي (ar) αγγλικά : dey (en) γαλλικά : dey (fr) γερμανικά : Dey (de) πολωνικά : dej (pl) ρωσικά : дей (ru) τουρκικά : dayı (tr)