νιόπλυτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	νιόπλυτος	η	νιόπλυτη	το	νιόπλυτο
γενική	του	νιόπλυτου	της	νιόπλυτης	του	νιόπλυτου
αιτιατική	τον	νιόπλυτο	τη	νιόπλυτη	το	νιόπλυτο
κλητική		νιόπλυτε		νιόπλυτη		νιόπλυτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	νιόπλυτοι	οι	νιόπλυτες	τα	νιόπλυτα
γενική	των	νιόπλυτων	των	νιόπλυτων	των	νιόπλυτων
αιτιατική	τους	νιόπλυτους	τις	νιόπλυτες	τα	νιόπλυτα
κλητική		νιόπλυτοι		νιόπλυτες		νιόπλυτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νιόπλυτος < νιό- + -πλυτος Δείτε και το αρχαίο νεόπλυτος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɲo.pli.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νιό‐πλυ‐τος

Επίθετο

νιόπλυτος, -η, -ο

• (λογοτεχνικό) συνώνυμο του φρεσκοπλυμένος, που μόλις έχει πλυθεί

  ※  έριξε φωνή στις κότες, που σιμώνανε το νιόπλυτο σιτάρι τ’ απλωμένο στον ήλιο.

  Νίκος Κ. Νικολαΐδης, 1844-1956. Το στραβόξυλο [Μικρές αγωνίες]. Αθήνα: Σίσυφος, 1980. 1η έκδοση: Κύπρος, 1922.

  ≋ ταυτόσημα: νιοπλυμένος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις νιος, νέος και πλένω

Μεταφράσεις

    νιόπλυτος

→ δείτε τη λέξη φρεσκοπλυμένος

Πηγές

• λέξεις με νιοπλυ- — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)