νεόπλυτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νεόπλυτος	τὸ	νεόπλυτον
γενική	τοῦ/τῆς	νεοπλύτου	τοῦ	νεοπλύτου
δοτική	τῷ/τῇ	νεοπλύτῳ	τῷ	νεοπλύτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νεόπλυτον	τὸ	νεόπλυτον
κλητική ὦ!		νεόπλυτε		νεόπλυτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νεόπλυτοι	τὰ	νεόπλυτᾰ
γενική	τῶν	νεοπλύτων	τῶν	νεοπλύτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	νεοπλύτοις	τοῖς	νεοπλύτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νεοπλύτους	τὰ	νεόπλυτᾰ
κλητική ὦ!		νεόπλυτοι		νεόπλυτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νεοπλύτω	τὼ	νεοπλύτω
γεν-δοτ	τοῖν	νεοπλύτοιν	τοῖν	νεοπλύτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νεόπλυτος < νεό- + -πλυτος

Επίθετο

νεόπλυτος, -ος, -ον

• φρεσκοπλυμένος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 6 (ζ. Ὀδυσσέως ἄφιξις εἰς Φαίακας.), στίχ. 64 (64-65)

  οἱ δ᾽ αἰεὶ ἐθέλουσι νεόπλυτα εἵματ᾽ ἔχοντες | ἐς χορὸν ἔρχεσθαι·

  Όλοι τους θέλουν, στο χοροστάσι όταν πηγαίνουν, | φρεσκοπλυμένα ρούχα να φορούν.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※ 5ος πκε αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 2 (Εὐτέρπη), 37.2

  εἵματα δὲ λίνεα φορέουσι αἰεὶ νεόπλυτα, ἐπιτηδεύοντες τοῦτο μάλιστα.

  Φορούν λινά ρούχα, πάντοτε φρεσκοπλυμένα, και αυτό είναι κάτι που το φροντίζουν πολύ.

  Μετάφραση (1992): Λεωνίδας Ζενάκος Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• νεοπλυνής

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις νέος και πλύνω

Δείτε επίσης

• νιόπλυτος
• νεόπλουτος

Πηγές

• νεόπλυτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νεόπλυτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.