νιζάμι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	νιζάμι	τα	νιζάμια
γενική	του	νιζαμιού	των	νιζαμιών
αιτιατική	το	νιζάμι	τα	νιζάμια
κλητική		νιζάμι		νιζάμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νιζάμι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική نظام (τουρκική nizam) < αραβική نِظَام (niẓām, οργάνωση, τάξη)

Προφορά

ΔΦΑ : /niˈza.mi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νι‐ζά‐μι

ομόηχο: νιζάμη

Ουσιαστικό

νιζάμι ουδέτερο

1. (ιστορία, στρατιωτικός όρος) διοικητικό διάταγμα του δοβλετίου επί τουρκοκρατίας, το κρατούν νόμιμο, καθιερωμένη συνήθεια, έθος
2. (ιστορία, ναυτικός όρος) ναυτικός κώδικας βασισμένος σε ναυτικά έθιμα

   ⮡  σπουδαίος τέτοιος κώδικας ήταν τα νιζάμια των Σπετσών που αφορούσαν ναυπηγήσεις και χρήσεις (εκμετάλλευση - διαχείριση) καραβιών, ναυτολογήσεις, μεταφορές κ.ά.

Συγγενικά

• νιζάμης

Μεταφράσεις

    οθωμανικό διάταγμα

αγγλικά : nizam (en)