μῶλυ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μῶλῠ	τὰ	μώλη - μώλεᾰ
γενική	τοῦ	μώλεως	τῶν	μώλεων
δοτική	τῷ	μώλει	τοῖς	μώλεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	μῶλῠ	τὰ	μώλη - μώλεᾰ
κλητική ὦ!		μῶλῠ		μώλη - μώλεᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μώλει
γεν-δοτ	τοῖν		μωλέοιν
Δείτε και το επίθετο μῶλυς, -υς, -υ με γενική -υος.
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄστυ' όπως «σῶρυ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μῶλυ < μωλύω

Ουσιαστικό

μῶλυ ουδέτερο

1. (φυτό, ελληνική μυθολογία) βότανο με μαύρη ρίζα και λευκά σαν γάλα άνθη που έδωσε ο Ερμής στον Οδυσσέα, ως αντίδοτο στα μαγικά της Κίρκης.

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 305 (302-206)

   Ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργειφόντης
   ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
   ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
   μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τ᾽ ὀρύσσειν
   ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.

   Τελειώνοντας, μου δίνει το καλό βοτάνι του ο Αργοφονιάς, / που το ανέσπασε απ᾽ τη γη και μου εξήγησε τη φύση του· / στη ρίζα του ήταν μελανό, αλλά το άνθος του άσπρο σαν το γάλα· / μώλυ το ονομάζουν οι θεοί, δύσκολο όμως να το ξεριζώσουν με τα χέρια / άνθρωποι θνητοί — για τους αθάνατους είναι τα πάντα δυνατά.

   Μετάφραση (2006}: Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr

2. (ελληνιστική σημασία) έχει προταθεί ή ταύτισή του με
   1. κρόμμυον τὸ μέλαν (Allium nigrum)
   2. μανδραγόρας
   3. ἑλλέβορος
   4. πήγανον
   5. ἠρύγγιον
   6. στρύχνον ὑπνωτικόν

Πηγές

• μῶλυ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μῶλυ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.