μονόλογος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονόλογος	οι	μονόλογοι
γενική	του	μονόλογου & μονολόγου	των	μονόλογων & μονολόγων
αιτιατική	τον	μονόλογο	τους	μονόλογους & μονολόγους
κλητική		μονόλογε		μονόλογοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονόλογος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική monologue < αρχαία ελληνική μόνος + λόγος < λέγω

Προφορά

ΔΦΑ : /moˈno.lo.ɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νό‐λο‐γος

Ουσιαστικό

μονόλογος αρσενικό

• συνεχής λόγος ενός προσώπου, που έχει μια σχετική διάρκεια και δεν διακόπτεται από συνομιλητή

Αντώνυμα

• διάλογος

Συγγενικά

• μονολογία
• μονολογικός
• μονολογίτικος
• μονολογώ
• → δείτε τις λέξεις μόνος και λέγω

Μεταφράσεις

    μονόλογος

αγγλικά : monologue (en) γαλλικά : monologue (fr) γερμανικά : Monolog (de) ιταλικά : monologo (it)