μοιχός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μοιχός	οι	μοιχοί
γενική	του	μοιχού	των	μοιχών
αιτιατική	τον	μοιχό	τους	μοιχούς
κλητική		μοιχέ		μοιχοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μοιχός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μοιχός

Ουσιαστικό

μοιχός αρσενικό (θηλυκό μοιχαλίδα)

• αυτός που διέπραξε μοιχεία, που, ενώ είναι παντρεμένος (νυμφευμένος), ήρθε σε σεξουαλική επαφή με άλλη γυναίκα

Συγγενικά

• μοιχαλίδα
• μοιχεία
• μοιχεύω
• μοιχικός

Μεταφράσεις

    μοιχός

αγγλικά : adulterer (en) γαλλικά : adultère (fr), homme (fr)adultère (fr), ισπανικά : adúltero (es) λατινικά : moechus (la) πολωνικά : cudzołożnik (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

μοιχός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μοιχός αρσενικό

1. μοιχός
2. παράνομος εραστής
3. διαφθορέας

Δείτε επίσης

• (λατινικά) moechus

Πηγές

• μοιχός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μοιχός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.