μετονοματικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	μετονοματικός	μετονοματική	μετονοματικό
γενική	μετονοματικού	μετονοματικής	μετονοματικού
αιτιατική	μετονοματικό	μετονοματική	μετονοματικό
κλητική	μετονοματικέ	μετονοματική	μετονοματικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	μετονοματικοί	μετονοματικές	μετονοματικά
γενική	μετονοματικών	μετονοματικών	μετονοματικών
αιτιατική	μετονοματικούς	μετονοματικές	μετονοματικά
κλητική	μετονοματικοί	μετονοματικές	μετονοματικά

Ετυμολογία

μετονοματικός < (μετα-) μετ- + ονοματικός, (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική denominativ ή γαλλική dénominatif

Προφορά

ΔΦΑ : /mε.tɔ.nɔ.ma.tiˈkɔs/

Επίθετο

μετονοματικός

• (γλωσσολογία) για λέξη ή όρο που παράγεται από όνομα επίθετο ή όνομα ουσιαστικό

  μετονοματικά ρήματα

  το -άζω είναι μετονοματικό ρηματικό επίθημα: παράγεται από ουσιαστικά ή επίθετα και δημιουργεί ρήματα

Υπώνυμα

• μετεπιθετικός
• μετουσιαστικός

Δείτε επίσης

• μεταρηματικός, μεταρρηματικός
• μετεπιθετικός
• μετεπιρρηματικός
• μετουσιαστικός

Μεταφράσεις

    μετονοματικός

αγγλικά : denominative (en) γαλλικά : dénominatif (fr) ιταλικά : denominativo (it)