μετουσιαστικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	μετουσιαστικός	μετουσιαστική	μετουσιαστικό
γενική	μετουσιαστικού	μετουσιαστικής	μετουσιαστικού
αιτιατική	μετουσιαστικό	μετουσιαστική	μετουσιαστικό
κλητική	μετουσιαστικέ	μετουσιαστική	μετουσιαστικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	μετουσιαστικοί	μετουσιαστικές	μετουσιαστικά
γενική	μετουσιαστικών	μετουσιαστικών	μετουσιαστικών
αιτιατική	μετουσιαστικούς	μετουσιαστικές	μετουσιαστικά
κλητική	μετουσιαστικοί	μετουσιαστικές	μετουσιαστικά

Ετυμολογία

μετουσιαστικός < (λόγιο) ελληνιστική κοινή μετουσιαστικός. Μορφολογικά αναλύεται σε (μετα-) μετ- + ουσιαστικός < ουσιαστικό

Προφορά

ΔΦΑ : /mε.tu.si.a.stiˈkɔs/

συλλαβισμός : με‐του‐σι‐α‐στι‐κός

Επίθετο

μετουσιαστικός -ή -ό (λόγιο)

1. (γλωσσολογία) λέξη που παράγεται από ουσιαστικό

   μετουσιαστικά ρήματα

   μετουσιαστικό επίθημα (παραγωγική κατάληξη που παράγει άλλες λέξεις από ουσιαστικά)

Δείτε επίσης

• μεταρηματικός, μεταρρηματικός
• μετεπιθετικός
• μετεπιρρηματικός
• μετονοματικός

Μεταφράσεις

    μετουσιαστικός