μεταρηματικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	μεταρηματικός	μεταρηματική	μεταρηματικό
γενική	μεταρηματικού	μεταρηματικής	μεταρηματικού
αιτιατική	μεταρηματικό	μεταρηματική	μεταρηματικό
κλητική	μεταρηματικέ	μεταρηματική	μεταρηματικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	μεταρηματικοί	μεταρηματικές	μεταρηματικά
γενική	μεταρηματικών	μεταρηματικών	μεταρηματικών
αιτιατική	μεταρηματικούς	μεταρηματικές	μεταρηματικά
κλητική	μεταρηματικοί	μεταρηματικές	μεταρηματικά

Ετυμολογία

μεταρηματικός < μετα- + ρηματικός, (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική deverbativ ή γαλλική déverbal

Προφορά

ΔΦΑ : /mε.ta.ɾi.ma.tiˈkɔs/

Επίθετο

μεταρηματικός

• (γλωσσολογία) ο σχετικός με ή αναφερόμενος σε λέξη που παράγεται από ρήμα

  μεταρηματικό επίθημα -ητό (ροχαλίζω - ροχαλητό)

Άλλες μορφές

• μεταρρηματικός (γραφή στο λεξικό Μπαμπινιώτη)

Δείτε επίσης

• μετεπιθετικός
• μετεπιρρηματικός
• μετονοματικός
• μετουσιαστικός

Μεταφράσεις

    μεταρηματικός

γαλλικά : déverbal (fr) γερμανικά : deverbativ (de)