μεταρηματικός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μεταρηματικός	η	μεταρηματική	το	μεταρηματικό
γενική	του	μεταρηματικού	της	μεταρηματικής	του	μεταρηματικού
αιτιατική	τον	μεταρηματικό	τη	μεταρηματική	το	μεταρηματικό
κλητική		μεταρηματικέ		μεταρηματική		μεταρηματικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μεταρηματικοί	οι	μεταρηματικές	τα	μεταρηματικά
γενική	των	μεταρηματικών	των	μεταρηματικών	των	μεταρηματικών
αιτιατική	τους	μεταρηματικούς	τις	μεταρηματικές	τα	μεταρηματικά
κλητική		μεταρηματικοί		μεταρηματικές		μεταρηματικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μεταρηματικός < μετα- + ρηματικός, (μεταφραστικό δάνειο) γερμανική deverbativ ή γαλλική déverbal

Προφορά

ΔΦΑ : /me.ta.ɾi.ma.tiˈkos/

Επίθετο

μεταρηματικός

• (γλωσσολογία) ο σχετικός με ή αναφερόμενος σε λέξη που παράγεται από ρήμα

  μεταρηματικό επίθημα -ητό (ροχαλίζω - ροχαλητό)

Άλλες μορφές

• μεταρρηματικός (γραφή στο λεξικό Μπαμπινιώτη)

Δείτε επίσης

• μετεπιθετικός
• μετεπιρρηματικός
• μετονοματικός
• μετουσιαστικός

Μεταφράσεις

    μεταρηματικός

γαλλικά : déverbal (fr) γερμανικά : deverbativ (de)