μαριόλης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μαριόλης	η	μαριόλα	το	μαριόλικο
γενική	του	μαριόλη	της	μαριόλας	του	μαριόλικου
αιτιατική	τον	μαριόλη	τη	μαριόλα	το	μαριόλικο
κλητική		μαριόλη		μαριόλα		μαριόλικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μαριόληδες	οι	μαριόλες	τα	μαριόλικα
γενική	των	μαριόληδων		—	των	μαριόλικων
αιτιατική	τους	μαριόληδες	τις	μαριόλες	τα	μαριόλικα
κλητική		μαριόληδες		μαριόλες		μαριόλικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μαριόλης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μαριόλ(ος) + -ης < τουρκική maryol ή βενετική mariolo (απατεώνας) + -ος άγνωστης ετυμολογίας

Προφορά

ΔΦΑ : /maɾˈʝo.lis/ (με συνίζηση)

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐ριό‐λης

Επίθετο

μαριόλης, -α, (-ικο)

1. κατεργάρης, απατεωνίσκος
2. που κάνει γαλιφιές, νάζια με απώτερο στόχο

Άλλες μορφές

• μαριόλος

Συγγενικά

• μαριολιά
• μαριόλικος

Μεταφράσεις

    μαριόλης

→ δείτε τις λέξεις κατεργάρης και απατεώνας