λουτρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λουτρίς	αἱ	λουτρίδες
γενική	τῆς	λουτρίδος	τῶν	λουτρίδων
δοτική	τῇ	λουτρίδῐ	ταῖς	λουτρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λουτρίδᾰ	τὰς	λουτρίδᾰς
κλητική ὦ!		λουτρίς*		λουτρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λουτρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		λουτρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λουτρίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λουτρ(όν) + -ίς < λούω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *lewh₃

Ουσιαστικό

λουτρίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. που είναι ιδανική για λουτρό ή κατάλληλη γι’ αυτό
2. (ενδυμασία) είδος λουτρικού ενδύματος / μαγιό (περίζωμα γύρω από τα γεννητικά όργανα)
3. ([συνήθως στον πληθυντικό λουτρίδες) γυναίκα που έπλενε το ναό (της Αθηνάς) ή ήταν γενικά υπεύθυνη γι’ αυτόν

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. 
• λουτρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.