λήσταρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λήσταρχος	οι	λήσταρχοι
γενική	του	λήσταρχου	των	λήσταρχων
αιτιατική	τον	λήσταρχο	τους	λήσταρχους
κλητική		λήσταρχε		λήσταρχοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

λήσταρχος < ελληνιστική κοινή λῄσταρχος / λῃστάρχης < αρχαία ελληνική λῃστής + ἄρχω

λήσταρχος αρσενικό

ο αρχηγός μιας συμμορίας ληστών
Οι αδερφοί Ρετζαίοι ήταν δυο λήσταρχοι τόσο διαβόητοι για τη δράση τους, που είχαν χαρακτηριστεί «βασιλείς της Ηπείρου».
(κατ’ επέκταση) ο σπουδαίος ληστής
(κατ’ επέκταση) ο μεγάλος απατεώνας

λήσταρχος