κονίστρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κονίστρα	οι	κονίστρες
γενική	της	κονίστρας	των	κονιστρών
αιτιατική	την	κονίστρα	τις	κονίστρες
κλητική		κονίστρα		κονίστρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κονίστρα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κονίστρα

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈni.stɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐νί‐στρα

Ουσιαστικό

κονίστρα θηλυκό

1. το μέρος της αρχαίας παλαίστρας που ήταν καλυμμένο με άμμο και μέσα στο οποίο διεξαγόταν ο αγώνας
2. (μεταφορικά) στίβος, πεδίο στο οποίο δίνεται οποιοσδήποτε αγώνας, πολιτικός, πνευματικός κλπ

Συγγενικά

• Κονίστρες (τοπωνύμιο)

Μεταφράσεις

    κονίστρα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κονίστρᾱ	αἱ	κονίστραι
γενική	τῆς	κονίστρᾱς	τῶν	κονιστρῶν
δοτική	τῇ	κονίστρᾳ	ταῖς	κονίστραις
αιτιατική	τὴν	κονίστρᾱν	τὰς	κονίστρᾱς
κλητική ὦ!		κονίστρᾱ		κονίστραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κονίστρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κονίστραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κονίστρα < αρχαία ελληνική κονίζω

Ουσιαστικό

κονίστρα θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. χώρος καλυμμένος με χώμα
2. αρένα σε σχολή πάλης

Πηγές

• κονίστρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.