κλαδίσκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κλαδίσκος	οι	κλαδίσκοι
γενική	του	κλαδίσκου	των	κλαδίσκων
αιτιατική	τον	κλαδίσκο	τους	κλαδίσκους
κλητική		κλαδίσκε		κλαδίσκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλαδίσκος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κλαδίσκος < αρχαία ελληνική κλάδος

Προφορά

ΔΦΑ : /klaˈði.skos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλα‐δί‐σκος

Ουσιαστικό

κλαδίσκος αρσενικό

• υποκοριστικό του κλάδος

Δείτε επίσης

• κλαδάκι

Συνώνυμα

• → δείτε τη λέξη κλαδί

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν διαχωρίζουν το υποκοριστικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε κλάδος

    κλαδίσκος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κλαδίσκος	οἱ	κλαδίσκοι
γενική	τοῦ	κλαδίσκου	τῶν	κλαδίσκων
δοτική	τῷ	κλαδίσκῳ	τοῖς	κλαδίσκοις
αιτιατική	τὸν	κλαδίσκον	τοὺς	κλαδίσκους
κλητική ὦ!		κλαδίσκε		κλαδίσκοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλαδίσκω
γεν-δοτ	τοῖν		κλαδίσκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλαδίσκος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κλάδ(ος)  + υποκοριστικό επίθημα -ίσκος

Ουσιαστικό

κλαδίσκος, -ου αρσενικό

• υποκοριστικό του κλάδος

  ※  Ανακρεόντεια, 18 (Carmina Anacreontea, ed. M. L. West, Leipzig: Teubner 1984), ποιήματα από την Παλατινή Ανθολογία κάποια από τα οποία λανθασμένα είχαν αποδοθεί στον Ανακρέοντα

  παρὰ τὴν σκιὴν Βαθύλλου

  καθίσω· καλὸν τὸ δένδρον,

  ἁπαλὰς δ᾽ ἔσεισε χαίτας

  μαλακωτάτωι κλαδίσκωι·

Πηγές

• κλαδίσκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κλαδίσκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.