καταπατητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταπατητής	οι	καταπατητές
γενική	του	καταπατητή	των	καταπατητών
αιτιατική	τον	καταπατητή	τους	καταπατητές
κλητική		καταπατητή		καταπατητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπατητής < καταπατώ + -τής (Διαφορετικό το ελληνιστικό καταπατητής)

Ουσιαστικό

καταπατητής αρσενικό (θηλυκό καταπατήτρια)

• (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αυτός που καταπατά

Μεταφράσεις

    καταπατητής

αγγλικά : trespasser (en), (κυριολεκτικά) intruder (en), encroacher (en)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καταπατητής < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή καταπατητής < αρχαία ελληνική καταπατέω

Ουσιαστικό

καταπατητής αρσενικό

1. κατάσκοπος
2. καταδότης
3. κλέφτης

Κλιτικοί τύποι

• καταπατητάδες (τύπος πληθυντικού)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	καταπατητής	οἱ	καταπατηταί
γενική	τοῦ	καταπατητοῦ	τῶν	καταπατητῶν
δοτική	τῷ	καταπατητῇ	τοῖς	καταπατηταῖς
αιτιατική	τὸν	καταπατητήν	τοὺς	καταπατητᾱ́ς
κλητική ὦ!		καταπατητᾰ́		καταπατηταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταπατητᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		καταπατηταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπατητής < αρχαία ελληνική καταπατέω

Ουσιαστικό

καταπατητής αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) κατάσκοπος