ιατρός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιατρός	οι	ιατροί
γενική	του	ιατρού	των	ιατρών
αιτιατική	τον	ιατρό	τους	ιατρούς
κλητική		ιατρέ		ιατροί
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιατρός < αρχαία ελληνική ἰατρός < ἰάομαι / ἰῶμαι < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *ḫeu̯is

Ουσιαστικό

ιατρός αρσενικό ή θηλυκό

• επιστήμονας που εξασκεί την ιατρική

Εκφράσεις

• πυρηνικός ιατρός : ιατρός ειδικευμένος στις διαγνωστικές και θεραπευτικές εφαρμογές των ραδιοϊσοτόπων

Συγγενικές λέξεις

• ιατρία
• ιατρείο
• ιατρεύω
• ιατρική
• ιατρικός

Σύνθετα

ιατροδικαστής, ιατροδικαστική, ιατροδικαστικός ιατρόσημο (και ιατρόσημον) ιατροσόφιον ιατροσυμβούλιο ιατροφιλόσοφος

αρχίατρος νομίατρος παιδίατρος τρελλογιατρός φυσίατρος

Δείτε επίσης

• γιατρός
• ιατρ-
• -ιατρείο
• -ίατρος

Μεταφράσεις

    ιατρός

→ δείτε τη λέξη γιατρός