εστιάτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εστιάτορας	οι	εστιάτορες
γενική	του	εστιάτορα	των	εστιατόρων
αιτιατική	τον	εστιάτορα	τους	εστιάτορες
κλητική		εστιάτορα		εστιάτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εστιάτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἑστιάτωρ (οργανωτής συμποσίου) από την αιτιατική ενικού «τὸν ἑστιάτορα» < ἑστιάω < ἑστία

Προφορά

ΔΦΑ : /e.stiˈa.to.ɾas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐στι‐ά‐το‐ρας

Ουσιαστικό

εστιάτορας αρσενικό ή θηλυκό

1. (επάγγελμα) που έχει στην ιδιοκτησία του εστιατόριο ή είναι υπεύθυνος γι’ αυτό
2. (στρατιωτικός όρος) στρατιώτης που είναι υπεύθυνος για το στρατιωτικό εστιατόριο, για την προετοιμασία των γευμάτων, την καθαριότητα κ.λπ.

Συγγενικά

• εστιατοριάκι
• εστιατόριο
• ζυθεστιάτορας
• ζυθεστιατόριο
• καφεζυθεστιατόριο
• → δείτε τη λέξη εστία

Μεταφράσεις

    εστιάτορας

αγγλικά : restaurateur (en) γαλλικά : restaurateur (fr)αρσενικό, restauratrice (fr)θηλυκό γερμανικά : Restaurantbesitzer (de)αρσενικό, Restaurantbesitzerin (de)θηλυκό ιταλικά : ristoratore (it) φινλανδικά : ravintoloitsija (fi)