Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο εστιάτορας οι εστιάτορες
      γενική του εστιάτορα των εστιατόρων
    αιτιατική τον εστιάτορα τους εστιάτορες
     κλητική εστιάτορα εστιάτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία επεξεργασία

εστιάτορας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἑστιάτωρ (οργανωτής συμποσίου) από την αιτιατική ενικού «τὸν ἑστιάτορα» [1] < ἑστιάω < ἑστία

  Προφορά επεξεργασία

ΔΦΑ : /e.stiˈa.to.ɾas/
τυπογραφικός συλλαβισμός: ε‐στι‐ά‐το‐ρας

  Ουσιαστικό επεξεργασία

εστιάτορας αρσενικό ή θηλυκό

  1. (επάγγελμα) που έχει στην ιδιοκτησία του εστιατόριο ή είναι υπεύθυνος γι’ αυτό
  2. (στρατιωτικός όρος) στρατιώτης που είναι υπεύθυνος για το στρατιωτικό εστιατόριο, για την προετοιμασία των γευμάτων, την καθαριότητα κ.λπ.

Συγγενικά επεξεργασία

  Μεταφράσεις επεξεργασία

  Αναφορές επεξεργασία