επίδοση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επίδοση	οι	επιδόσεις
γενική	της	επίδοσης*	των	επιδόσεων
αιτιατική	την	επίδοση	τις	επιδόσεις
κλητική		επίδοση		επιδόσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιδόσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επίδοση < (καθαρεύουσα), (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίδοσις < ἐπιδίδωμι

επίδοση θηλυκό

το μετρήσιμο αποτέλεσμα μιας προσπάθειας
η οποιαδήποτε επίμονη ενασχόληση
η αθλητική επιτυχία, το ρεκόρ
(νομικός όρος, οικονομία) η παράδοση (εγχείριση) στον αποδέκτη ενός εγγράφου δικαστικού, διοικητικού ή οικονομικού χαρακτήρα
(μηχανολογία) η ισχύς ενός κινητήρα μιας μηχανής