ελοχαρής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ελοχαρής	η	ελοχαρής	το	ελοχαρές
γενική	του	ελοχαρούς*	της	ελοχαρούς	του	ελοχαρούς
αιτιατική	τον	ελοχαρή	την	ελοχαρή	το	ελοχαρές
κλητική		ελοχαρή(ς)		ελοχαρής		ελοχαρές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ελοχαρείς	οι	ελοχαρείς	τα	ελοχαρή
γενική	των	ελοχαρών	των	ελοχαρών	των	ελοχαρών
αιτιατική	τους	ελοχαρείς	τις	ελοχαρείς	τα	ελοχαρή
κλητική		ελοχαρείς		ελοχαρείς		ελοχαρή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ελοχαρής < (έλος) ελο- + -χαρής (χαίρω)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.lo.xaˈɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐λο‐χα‐ρής

Επίθετο

ελοχαρής, -ής, -ές

• (ζωολογία, βοτανική) για το ελόβιο φυτό ή έντομο, εκείνο που αναπτύσσεται ή αναπαράγεται κυρίως στα έλη ή στους βάλτους ή στις στέρνες, γενικά στα λιμνάζοντα νερά

Συγγενικά

• ελόβιος

→ και δείτε τη λέξη έλος

Δείτε επίσης

• υδροχαρής

Μεταφράσεις

    ελοχαρής