εκτελεστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εκτελεστής	οι	εκτελεστές
γενική	του	εκτελεστή	των	εκτελεστών
αιτιατική	τον	εκτελεστή	τους	εκτελεστές
κλητική		εκτελεστή		εκτελεστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκτελεστής < εκτελώ + -τής(μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική exécuteur)

Ουσιαστικό

εκτελεστής αρσενικό

1. αυτός που σκοτώνει εν ψυχρώ

   ≈ συνώνυμα: δολοφόνος, φονιάς

2. (επάγγελμα) ο δήμιος
3. το άτομο, στο οποίο ανατίθεται η υλοποίηση μιας επιθυμίας, η διεκπεραίωση μιας εργασίας

   η κυρία Μαρία όρισε εκτελεστή της διαθήκης της τον γιο της, Νίκο

Συγγενικά

• εκτέλεση
• εκτελεστέος
• εκτελεστήριος
• εκτελεστικός
• εκτελεστός
• εκτελώ

Μεταφράσεις

    εκτελεστής

αγγλικά : 2. executioner (en), 3. executor (en) γαλλικά : bourreau (fr), exécuteur (fr)

---

Κλιτικός τύπος επιθέτου

εκτελεστής

• γενική ενικού του εκτελεστή