δήμιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δήμιος	οι	δήμιοι
γενική	του	δήμιου & δημίου	των	δήμιων & δημίων
αιτιατική	τον	δήμιο	τους	δήμιους & δημίους
κλητική		δήμιε		δήμιοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δήμιος < αρχαία ελληνική δήμιος (σε αντιδιαστολή με τον ιδιωτικό, σχετίζεται με το δῆμον: ο δήμιος δούλος αναλάμβανε την εκτέλεση των θανατικών ποινών)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.mi.os/

Ουσιαστικό

δήμιος αρσενικό

1. (επάγγελμα) άτομο που εκτελεί όσους έχουν καταδικαστεί σε θάνατο

   ≈ συνώνυμα: εκτελεστής

2. (μεταφορικά) άτομο που συμμετέχει στη θανάτωση άλλων ή την προωθεί
3. (κατ’ επέκταση), (μεταφορικά) άτομο που κυβερνά αυταρχικά και απάνθρωπα

Μεταφράσεις

    δήμιος

αγγλικά : executioner (en) γαλλικά : bourreau (fr) φινλανδικά : pyöveli (fi)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δήμιος < δῆμος

Επίθετο

δήμιος

• δημοτικός, που ανήκει στο δήμο

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : δάμιος