εκδίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκδίκηση	οι	εκδικήσεις
γενική	της	εκδίκησης*	των	εκδικήσεων
αιτιατική	την	εκδίκηση	τις	εκδικήσεις
κλητική		εκδίκηση		εκδικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκδικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκδίκηση < (ελληνιστική κοινή) ἐκδίκησις < αρχαία ελληνική ἐκδικέω / ἐκδικῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /ekˈði.ci.si/

Ουσιαστικό

εκδίκηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκδικούμαι, ανταπόδοση κακού

Εκφράσεις

• η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις εκδικούμαι και δίκη

Μεταφράσεις

    εκδίκηση

αγγλικά : revenge (en), vengeance (en) γαλλικά : vengeance (fr) γερμανικά : Rache (de) εσπεράντο : venĝo (eo) ισπανικά : represalia (es) ιταλικά : vendetta (it) ουγγρικά : bosszú (hu) πολωνικά : zemsta (pl) πορτογαλικά : desforra (pt) σουηδικά : hämnd (sv) τσεχικά : pomsta (cs)