δυσβάστακτος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	δυσβάστακτος	δυσβάστακτη	δυσβάστακτο
γενική	δυσβάστακτου	δυσβάστακτης	δυσβάστακτου
αιτιατική	δυσβάστακτο	δυσβάστακτη	δυσβάστακτο
κλητική	δυσβάστακτε	δυσβάστακτη	δυσβάστακτο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	δυσβάστακτοι	δυσβάστακτες	δυσβάστακτα
γενική	δυσβάστακτων	δυσβάστακτων	δυσβάστακτων
αιτιατική	δυσβάστακτους	δυσβάστακτες	δυσβάστακτα
κλητική	δυσβάστακτοι	δυσβάστακτες	δυσβάστακτα

Ετυμολογία

δυσβάστακτος < ελληνιστική κοινή δυσβάστακτος < δυσ- + βαστακτός < αρχαία ελληνική βαστάζω

Επίθετο

δυσβάστακτος, -η, -ο

1. που δύσκολα κάποιος το αντέχει, το υποφέρει

   δυσβάστακτο κόστος, δυσβάστακτη απώλεια

Άλλες μορφές

• δυσβάσταχτος

Συνώνυμα

• επαχθής

Συγγενικές λέξεις

• δυσβάστακτα
• → δείτε τις λέξεις δυσ- και βαστώ

Μεταφράσεις

    δυσβάστακτος

αγγλικά : onerous (en)