διαμήκης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	διαμήκης	το	διάμηκες
γενική	του/της	διαμήκους*	του	διαμήκους
αιτιατική	τον/τη	διαμήκη	το	διάμηκες
κλητική		διαμήκη		διάμηκες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διαμήκεις	τα	διαμήκη
γενική	των	διαμήκων	των	διαμήκων
αιτιατική	τους/τις	διαμήκεις	τα	διαμήκη
κλητική		διαμήκεις		διαμήκη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διαμήκης (μαρτυρείται από το 1898) < ελληνιστική κοινή διάμηκος < δια- + αρχαία ελληνική μῆκ(ος) + -ης

Διαμήκης (longitudinal) και εγκάρσια (transverse) τομή ενός ποντικιού.

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈmi.cis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐μή‐κης

ομόηχο: διαμήκεις

Επίθετο

διαμήκης, -ης, διάμηκες

1. (λόγιο) που εκτείνεται σε όλο το μήκος

   ⮡  Η διαμήκης τομή είναι το αντίθετο της εγκάρσιας τομής.

   ≠ αντώνυμα: εγκάρσιος

2. ναυπηγικός όρος → δείτε τη λέξη διάμηκες

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μήκος

Μεταφράσεις

    διαμήκης

αγγλικά : longitudinal (en), lengthwise (en)